گردون بانو
هیچگاه ندانستم ، هیچ گاه نفهمیدم.
۱۳۸۸ اسفند ۳, دوشنبه
دهان من تلخ است یا طعم انسانیت ؟
حرفهایی هست که نمی توان به کسی گفت ، خب می شود راز
جاهایی هست که هیچ کس با تو نیست ، پس همیشه تنهایی
زخم هایی هست که هرگز درمان نمی شوند ، می شود چرک
رنگ هایی که هیچ گاه به سبز نمی گرایند
، من بهشان می گویم ننگ !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر